Czasami mam wrażenie, że jestem jak ćma/czytelnik który na pewno sparzy się/ lub sparzył się, ale dalej ciągnie do autora, którego wcześniej odrzucił od siebie. W tym przypadku jest boleść jest tania, bo książkę pożyczyłem. Jest to zbiór czterech opowiadań: "Piękna Katarzyna", tytułowe "Płomień i Krzyż", "Szachor Sefer" oraz najbardziej obiecujące "Drugie piętro wieży". Piekara ujawnia coraz więcej z uniwersum inkwizytora, chociaż można mieć wrażenie, że jest to przede wszystkim o Mordimerze, nie do końca jest to prawda. Rzeczywiście poznajemy matkę inkwizytora w pierwszym opowiadaniu jak również młodego Mordimer, ale głównym bohaterem jest "Szachor Sefer" czyli czarna księga., której chęć posiadania czy zniszczenia jest wszędzie obecny. Zabieg przedstawienia młodości inkwizytora można zaliczyć na plus, bo ciągłe powtarzające się przygody zaczynały być już nużące. Plusem jest również bohater, inkwizytor kręgu wewnętrznego Arnold Lowefell, który nie do końca jest człowiekiem, jak również małe nawiązania np "quis custodet ipsos custodes". Zakończenie tomu pierwszego jest jak porządny serialowy cliffhanger. Wiedząc czego się spodziewać zostałem mile zaskoczony. Jest to czysta, prosta rozrywka, nie wymagająca jakiś specjalnego skupienia, nie żebym specjalnie czekał na drugi tom, ale jak będzie możliwość pożyczenia będę chciał wiedzieć jakie to jeszcze tajemnice ma klasztor Amszilas.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz